•Ένα ελαιόλαδο δεν χαρακτηρίζεται εξαιρετικά παρθένο από το άρωμα, τη γεύση ή και το χρώμα του, παρά μόνο από την
οξύτητά του και τις βάση νόμου χημικές αναλύσεις. Έτσι, μπορεί ένα ελαιόλαδο να έχει υπέροχη γεύση και άρωμα και να είναι
απλά παρθένο. Το χρώμα απλά αποδεικνύει την ωριμότητα των ελιών.
•Όλα τα ελαιόλαδα είναι κατάλληλα για τηγάνι καθώς αντέχουν σε υψηλές θερμοκρασίες.
•Τηρώντας τις προϋποθέσεις κατάλληλης φύλαξης, μακριά από οσμές, ζέστη και φως, το ελαιόλαδο διατηρείται άψογα
τουλάχιστον για 18 μήνες.
•Η ποιότητα του ελαιολάδου καθορίζεται:
– Από την προέλευσή του.
– Το έδαφος, – Το κλίμα,
– Ο τρόπος καλλιέργειας,
– Η ποικιλία της ελιάς,
είναι στοιχεία που θα βοηθήσουν στην αξιολόγησή του.
• Ο όρος ελαιόλαδο, δεν σημαίνει αυτόματα ότι πρόκειται για "παρθένο ελαιόλαδο". Το Παρθένο Ελαιόλαδο, αφορά στον καθαυτό χυμό του ελαιοκάρπου χωρίς καμία απολύτως επεξεργασία, παρά μόνο αυτή της σύνθλιψης.
• Η ποιότητα του ελαιολάδου σφραγίζεται:
– Από την διαλογή των ελιών ώστε να είναι υγιείς,
– Τον τρόπο που μεταφέρονται στα ελαιοτριβεία,
– Σε πόσο χρόνο από την συγκομιδή μεταφέρονται στο ελαιοτριβείο.
– Από τον τρόπο λειτουργίας των ελαιοτριβείων.
– Την αποθήκευσή του είτε από τον έμπορο είτε από τον τελικό καταναλωτή.
• Το ελαιόλαδο πρέπει να είναι τυποποιημένο:
– Σε φιάλες
– Δοχεία μέχρι πέντε λίτρα,
στα οποία θα αναγράφεται το όνομα και η πλήρης διεύθυνση του παρασκευαστή.
Εάν δεν γνωρίζουμε την προέλευση θα πρέπει να τα αποφεύγουμε, γιατί υπάρχει ενδεχόμενο να είναι νοθευμένα.
• Το ελαιόλαδο πρέπει να έχει καθαρότητα.
• Το χρώμα του ελαιόλαδου πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ του ανοικτού χρυσοπράσινου και του σκούρου πράσινου.
• Το ελαιόλαδο πρέπει να είναι χαμηλής οξύτητας
• Η φιάλη πρέπει να είναι από υλικό P.E.T. ή γυαλί.
• Ελέγχουμε πάντα την ημερομηνία λήξης ώστε να απέχει αρκετά από την ημερομηνία αγοράς, ώστε να προλάβουμε να το καταναλώσουμε.
• Το πώμα της φιάλης ή του δοχείου να είναι σφραγισμένο και ερμητικά κλειστό κατά την αγορά.
• Εάν η τιμή είναι ιδιαίτερα χαμηλή, ας είμαστε επιφυλακτικοί για την καθαρότητα του προϊόντος.
• Ελέγχουμε τις συνθήκες φύλαξης του λιανέμπορα ώστε να πληρούν τους κανόνες σωστής συντήρησης του ελαιολάδου (έκθεση σε φως και θερμότητα).
• Να αναγράφεται ο παρασκευαστής στην επισήμανση.
• Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα στον κανονισμό περί ελαιόλαδου (ΕΟΚ 2568/91 ισχύς από 12/2/98) θεωρεί βρώσιμο μόνον το τυποποιημένο ελαιόλαδο (του οποίου η οξύτητα είναι ιδανική από από 0,1% και μέχρι 2%).
• Το «χύμα» ελαιόλαδο έχει κίνδυνο για νοθεία, γι' αυτό και η Ε.Ε. απαγορεύει τη διακίνησή του.
Comments